Wanneer de schrijfmicrobe me precies te pakken kreeg, daar heb ik geen idee meer van. Volgens mij is ze er altijd geweest. Onderhuids, latent aanwezig, klaar om aan de oppervlakte te komen bij deze of gene gelegenheid. Om woorden uit mijn vingers te laten vloeien zoals inkt uit een pen.
Als kind al schreef ik liever versjes in het poëziealbum van mijn vriendinnen dan een tekening te maken.
Mogelijk om mijn gebrek aan tekentalent te verdoezelen, maar eigenlijk geloof ik dat ik toen al veel liever met woorden speelde dan met kleurpotloden.
Woorden die aaneengeregen werden tot zinnen, die op hun beurt samensmolten tot een verhaal. Het verhaal van Meneertje De Egel bijvoorbeeld, dat ik op m'n elfde schreef.
Uiteraard was Nederlands mijn lievelingsvak op school.
Vanzelfsprekend probeerde ik van mijn opstellen en dergelijke kleine meesterwerkjes te maken.
Logischerwijs werd mijn thesis een klepper van formaat, over het gebruik van sprookjes dan nog wel.
Uw vermoeden klopt, ik studeerde inderdaad Germaanse talen.
Maar laat mij u nu even verbazen: mijn eerste schrijfcursus volgde ik pas in 2012. Na een tumultueus jaar 2011 startte ik met autobiografisch schrijven bij Wisper. Daarna volgden onder andere de cursussen verhalen schrijven, kinderverhalen schrijven, sprookjes moderniseren, ...
Sinds een paar jaar leef ik me uit als tekstcorrector bij een uitgeverij. Spelling is mijn stokpaardje, grammatica mijn dada. Op de vraag of ik een taalneuroot ben, antwoord ik volmondig ja.
Tegenwoordig ben ik op vrijdagavond vaak op de FNWP-schrijfzolder te vinden, waar ik me samen met de andere FNWP-ers over een nieuwe schrijfopdracht buig. Voor mij bestaat er geen betere manier om het weekend te beginnen!
Friday Night is immers Writing Party Night!
Vanzelfsprekend probeerde ik van mijn opstellen en dergelijke kleine meesterwerkjes te maken.
Logischerwijs werd mijn thesis een klepper van formaat, over het gebruik van sprookjes dan nog wel.
Uw vermoeden klopt, ik studeerde inderdaad Germaanse talen.
Maar laat mij u nu even verbazen: mijn eerste schrijfcursus volgde ik pas in 2012. Na een tumultueus jaar 2011 startte ik met autobiografisch schrijven bij Wisper. Daarna volgden onder andere de cursussen verhalen schrijven, kinderverhalen schrijven, sprookjes moderniseren, ...
Sinds een paar jaar leef ik me uit als tekstcorrector bij een uitgeverij. Spelling is mijn stokpaardje, grammatica mijn dada. Op de vraag of ik een taalneuroot ben, antwoord ik volmondig ja.
Tegenwoordig ben ik op vrijdagavond vaak op de FNWP-schrijfzolder te vinden, waar ik me samen met de andere FNWP-ers over een nieuwe schrijfopdracht buig. Voor mij bestaat er geen betere manier om het weekend te beginnen!
Friday Night is immers Writing Party Night!